معنی نخود مریم - جستجوی لغت در جدول جو

نخود مریم(نُ خُ دِ مَرْ یَ)

لغت نامه دهخدا

گیاهی تزیینی و خوش بو با ساقۀ کوتاه و گل های سرخ یا کبود و کمی سرازیر که ریشۀ آن مصرف دارویی دارد، پنجۀ مریم، چنگ مریم، سیکلامن، گل نگونسار، گل سرنگون

فرهنگ فارسی عمید

بخور مریم

(بَ / بُ رِ مَرْ یَ)

گیاهی است از تیره پامچالها که از گلهای زینتی مرغوب است. گلهای آن دارای دم گل خمیده میباشد و ریشه اش ضخیم غده ای است. گلهایش برنگهای ارغوانی و قرمز تیره و سفید و صورتی میباشد. در ریشه غدۀ گیاه مزبور ماده ای بنام سیکلامین که دارای اثر مسهلی شدید است وجود دارد و بعلاوه دارای مواد گلوسیدی و اسیدسیکلامیک میباشد. ریشه غدۀ تازه و له شدۀ این گیاه را بصورت ضماد بر روی تومرهای خنازیری قرار می دهند. در اکثر نقاط دنیا از جمله نواحی شمالی ایران این گیاه می روید. گل نگونسار. شجرۀ مریم. بولف. عرطنیثا. خبزالمشایخ. ولف. رقف. رکف. اذن الارنب. هوم الیهودا. سیکلمه. سیکلامن. گل سیکلمه. قعلامنیس. آذریون. اذریون. اذریونه. ذهبیه. پنجۀ مریم. (از فرهنگ فارسی معین ذیل ’گل نگونسار’). باسیوس. فوفیلاطینوس. عرطنیثا. حرمل. (ترجمه صیدنۀ ابوریحان). گیاهی است که به پنج انگشت ماند و خوشبو بود و آتش پرستان بوقت ستایش و پرستش بدست گیرند. گویند مریم مادر عیسی دست بر آن زد آن بصورت پنج انگشت شد و آن را شجرۀ مریم و بعربی خبزالمشایخ و بیونانی فعیلاسوس خوانند یرقان را نافع است. (ازبرهان قاطع) (از هفت قلزم). کف مریم. رکفه. (یادداشت مؤلف). و رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن و مخزن الادویه و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 71 و پنجۀ مریم شود، عین بخیق، چشم کور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

گیاهی است از تیره پامچالها که از گلهای زینتی مرغوب است. گلهای آن دارای دم گل خمیده میباشد و ریشه اش ضخیم غده ای است. گلهایش برنگهای ارغوانی و قرمزِ تیره و سفید و صورتی میباشد. در ریشه غدۀ گیاه مزبور ماده ای بنام سیکلامین که دارای اثر مسهلی شدید است وجود دارد و بعلاوه دارای مواد گلوسیدی و اسیدسیکلامیک میباشد. ریشه غدۀ تازه و له شدۀ این گیاه را بصورت ضماد بر روی تومرهای خنازیری قرار می دهند. در اکثر نقاط دنیا از جمله نواحی شمالی ایران این گیاه می روید. گل نگونسار. شجرۀ مریم. بولف. عرطنیثا. خبزالمشایخ. ولف. رقف. رکف. اذن الارنب. هوم الیهودا. سیکلمه. سیکلامن. گل سیکلمه. قعلامنیس. آذریون. اذریون. اذریونه. ذهبیه. پنجۀ مریم. (از فرهنگ فارسی معین ذیل ’گل نگونسار’). باسیوس. فوفیلاطینوس. عرطنیثا. حرمل. (ترجمه صیدنۀ ابوریحان). گیاهی است که به پنج انگشت ماند و خوشبو بود و آتش پرستان بوقت ستایش و پرستش بدست گیرند. گویند مریم مادر عیسی دست بر آن زد آن بصورت پنج انگشت شد و آن را شجرۀ مریم و بعربی خبزالمشایخ و بیونانی فعیلاسوس خوانند یرقان را نافع است. (ازبرهان قاطع) (از هفت قلزم). کف مریم. رکفه. (یادداشت مؤلف). و رجوع به تحفۀ حکیم مؤمن و مخزن الادویه و تذکرۀ داود ضریر انطاکی ص 71 و پنجۀ مریم شود، عین بخیق، چشم کور. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نیوند مریم

(وَ دِ مَ یَ)

نوعی از حرمل است که هزار اسفند باشد. حب المحلب. (از برهان) (از آنندراج). یکی از گونه های سداب کوهی است. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

نخل مریم

(نَ لِ مَرْ یَ)

عبارت از نخلی است که چون حضرت مریم در زمان تولد عیسی علیه السلام از درد زه بیقرار شده در صحرا زیر درخت خرما که خشک بود رفت از برکت آن عفیفه درخت مزبور سبز شد. (از غیاث اللغات) (از آنندراج) (فرهنگ نظام) :
به نامت که زد دست در شاخ خشک
که چون نخل مریم نیاورد بر.
مسعودسعد.
مأخوذ است از این آیۀ سورۀ مریم: و هزی الیک بجذع النخله تساقط علیک رطباً جنیاً. (قرآن 25/19)

لغت نامه دهخدا

بخور مریم

آذریون گل نگونسار از گیاهان گل نگونسار

فرهنگ لغت هوشیار

معنی نخود مریم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما